ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΠΑΤΑΡΙΑ ΑΠΟ ΛΕΜΟΝΙΑ – ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΦΤΙΑΞΕΙΣ!
Αν σας έδινα μερικά λεμόνια, τι θα σκεφτόσασταν να φτιάξετε; Υποθέτω μία λεμονάδα! Πώς θα σας φαινόταν όμως αν σας έλεγα πως μπορείτε να φτιάξετε και μία μπαταρία!!! Πάμε αρχικά να δούμε τις οδηγίες με τις οποίες μπορούμε να εκτελέσουμε το συγκεκριμένο πείραμα και στη συνέχεια να περάσουμε στην επεξήγηση του.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ ΑΠΟ ΛΕΜΟΝΙΑ
Υλικά: Τα υλικά που θα χρειαστούμε για το πείραμα μας είναι μερικά λεμόνια, χαλκός είτε καλώδια χαλκού είτε κέρματα (πεντάλεπτα), μερικές βίδες γαλβανιζέ, οι κλασικές ασημένιες βίδες που γνωρίζουμε, καλώδια προκειμένου να συνδέσουμε το ένα λεμόνι με το άλλο, ένα βολτόμετρο προκειμένου να καταγράψουμε την τάση που θα πετύχουμε στα λεμόνια και ένα LED προκειμένου να δούμε εάν η μπαταρία μας λειτουργεί.
Βήματα κατασκευής: αρχικά θα πρέπει να ρολάρουμε τα λεμόνια προκειμένου να απελευθερωθούν από μέσα οι χυμοί τους, ότι ακριβώς κάνουμε και πριν τα κόψουμε για να τα στίψουμε σε μία σαλάτα.
Τα επιπλέον υλικά που θα χρειαστούμε είναι οι γαλβανιζέ βίδες, χαλκός και το βολτόμετρο προκειμένου να δούμε εάν έχουμε πετύχει την κατασκευή της μπαταρίας. Τοποθετούμε στη μία μεριά του λεμονιού την βίδα και από την άλλη μεριά τον χαλκό.
Τώρα μπορούμε να συνδέσουμε το βολτόμετρο στα δύο άκρα, στην βίδα και στο χαλκό, προκειμένου να καταγράψουμε την τάση η οποία έχει εμφανιστεί. Μπορούμε να επαναλάβουμε το ίδιο ακριβώς και με τα αλλά λεμόνια και στη συνέχεια να τα συνδέσουμε σε σειρά.
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ
Μία μπαταρία για να λειτουργήσει χρειάζεται τρία πράγματα. Δύο ηλεκτρόδια και έναν ηλεκτρολύτη. Ένα από τα δύο ηλεκτρόδια θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη επιθυμία για ηλεκτρόνια σε σχέση με το άλλο.
Συνεπώς έχουμε ένα ηλεκτρόδιο που θα παίρνει τα ηλεκτρόνια και θα το ονομάσουμε κάθοδο και ένα ηλεκτρόδιο που θα δίνει ηλεκτρόνια και θα το ονομάσουμε άνοδο. Στην περίπτωσή μας ο χαλκός είναι αυτός που θέλει να πάρει τα ηλεκτρόνια.
Το μόνο που χρειαζόμαστε τώρα είναι έναν ηλεκτρολύτη, ένα υδατικό διάλυμα το οποίο περιέχει ελεύθερα κινούμενα ιόντα καθιστώντας το έτσι ηλεκτρικά αγώγιμο.
Στο πείραμα μας έχουμε τον χυμό λεμονιού μέσα στον οποίον συναντάμε ένα οξύ, το κιτρικό οξύ. Η βίδα τώρα που έχουμε μέσα στο λεμόνι όπως την ονομάσαμε και την χαρακτηρίσαμε γαλβανιζέ, δηλαδή έχει μία επικάλυψη από ψευδάργυρο. Μόλις ο ψευδάργυρος εκτεθεί στο οξύ, ηλεκτρόνια φεύγουν από αυτόν.
Έχουμε λοιπόν κατά αυτόν τον τρόπο ιόντα ψευδαργύρου να κινούνται μέσα στο χυμό του λεμονιού ενώ η επιφάνεια του καρφιού έχει πλέον ελεύθερα ηλεκτρόνια. Αλλά μην ξεχνάμε πως από την άλλη μεριά έχουμε τον χαλκό ο όποιος θέλει αυτά τα ηλεκτρόνια.
Έτσι μόλις συνδέσουμε το καρφί με τον χαλκό τα ηλεκτρόνια κινούνται με αποτέλεσμα να έχουμε προσανατολισμένη κίνηση ηλεκτρονίων, συνεπώς ηλεκτρικό ρεύμα. Κατά αυτό τον τρόπο λοιπόν έχουμε αναπτύξει μία διαφορά δυναμικού, έχουμε Τάση!!!
Τα ηλεκτρόνια τώρα που βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια του χαλκού θα αντιδράσουν με τα ιόντα υδρογόνου που υπάρχουν μέσα στο διάλειμμα και κατά αυτό τον τρόπο απελευθερώνεται αέριο υδρογόνο. Αν μπορούσαμε δηλαδή να κοιτάξουμε μέσα στο λεμόνι θα βλέπαμε φυσαλίδες. Αυτό ήταν λοιπόν ένα εύκολο πείραμα το οποίο μπορείτε φυσικά να δοκιμάσετε και εσείς στο σπίτι με απλά υλικά.
Tag:peirama