ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Το ηλιακό μας σύστημα σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια από ένα πυκνό νέφος αερίου και σκόνης. Κοντά σε αυτό το πυκνό νέφος συνέβη μία έκρηξη ενός αστέρα που ονομάζουμε supernova.  Το ωστικό κύμα της έκρηξης οδήγησε στην κατάρρευση αυτού του νέφους και σχηματίστηκε ένα ηλιακό νεφέλωμα το οποίο μπορούμε να το φανταστούμε σαν έναν περιστρεφόμενο δίσκο από υλικά. Εξαιτίας των ελκτικών βαρυτικών δυνάμεων το μεγαλύτερο μέρος της ύλης μαζεύτηκε στο κέντρο.  Οι πιέσεις στον πυρήνα ήταν τόσο μεγάλες που τα άτομα υδρογόνου άρχισαν να συνδέονται και να σχηματίζουν ήλιο απελευθερώνοντας τεράστια ποσά ενέργειας.  Έτσι γεννήθηκε το μητρικό μας άστρο, ο Ήλιος, ο οποίος συγκέντρωσε περίπου το 99% της ύλης που υπήρχε. Το υπόλοιπο 1% της ύλης το οποίο βρίσκονταν σε μεγαλύτερες αποστάσεις από το κέντρο συνέχισε την κίνηση του.  Κατά τις κινήσεις αυτές συνέβαιναν διάφορες συγκρούσεις και έτσι κάποια υλικά ενσωματώνονταν μαζί με κάποια άλλα.  Όταν τα σώματα αυτά απέκτησαν επαρκή μάζα προκειμένου με την επίδραση της δικής τους βαρυτικής έλξης πήραν ένα σχήμα σχεδόν σφαιρικό.  Κατά αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν οι πλανήτες, οι νάνοι πλανήτες και οι δορυφόροι.  Και πάμε να περάσουμε στη μυθολογία.  Την μυθολογία για την δημιουργία του κόσμου!

Όσον αφορά την αφετηρία του κόσμου υπάρχουν πολλοί μύθοι, οι οποίοι διαφέρουν από λαό σε λαό.  Βέβαια το εντυπωσιακό είναι ότι παρόλες τις διαφορές των ανθρώπων υπήρχε κάτι κοινό.  Η ανάγκη τους να αιτιολογήσουν την σημασία της ύπαρξης αλλά και το ξεκίνημα του κόσμου.  Θα γίνει μία σύντομη αναφορά σε τρεις μύθους.  Ο πρώτος θα είναι ο μύθος των αυστραλών αβοριγίνων, ο δεύτερος θα αναφέρεται στην αιγυπτιακή μυθολογία και ο τρίτος στην ελληνική, με την Θεογονία του Ησιόδου.

Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΥΣΤΡΑΛΩΝ ΑΒΟΡΙΓΙΝΩΝ

Σύμφωνα με τη μυθολογία των αυστραλών αβοριγίνων ο ουρανός έπλασε το σύμπαν με μία πνοή.  Και κατά βάση στις ιστορίες τους έχουν μία έννοια, την έννοια του ονειροχρόνου. Ο ονειροχρονος ήταν μία αφήγηση για έναν κόσμο με αρχή αλλά χωρίς τέλος, ο οποίος δημιούργησε τα θηλαστικά και τα ερπετά, τα οποία καθώς ταξίδευαν άφηναν το αποτύπωμά τους και δημιουργούσαν τα βουνά, τις πεδιάδες και τα ποτάμια.  Ο ήλιος, το φεγγάρι και τα αστέρια ήταν προαιώνιοι  πρόγονοι που κοιμόντουσαν αρχικά κάτω από την επιφάνεια της.  Με το ξύπνημα τους πήραν τη θέση τους αρμόζει.

Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Σύμφωνα με αυτήν στην αρχή υπήρχε το χάος.  Ο Ρα, ο Θεός ήλιος δημιούργησε τους υπόλοιπους θεούς με αυτογονιμοποιηση. Δύο από αυτούς ήταν ο Σου και η Τεφνούτ.  Ο Σου ήταν ο αέρας και η Τεφνούτ η υγρασία.  Η ένωση αυτών των δύο δημιούργησε το Γκεμπ, τον Θεό της γης και την Νουτ η οποία ήταν η θεά του ουρανού.  Στη συνέχεια η Γη διαχωρίστηκε από το νερό και έτσι δημιουργήθηκε ένα τεράστιο νησί όπου εκεί πλάστηκαν τα βουνά, ο ουρανός, τα ζώα και οι άνθρωποι.  Στον αιγυπτιακό μύθο έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που παρουσιάζουν την εναλλαγή της μέρας από τη νύχτα.  Ο Ρα, ο Θεός ήλιος όπως είπαμε, κάθε πρωί διασχίζει με την βάρκα του τον ουρανό.  Μόλις φτάσει η νύχτα η Νουτ, η Θεά του ουρανού τον καταπίνει και κάθε βράδυ ο Ρα δίνει μία επική μάχη με ένα μεγάλο φίδι, τον απώφη.  Φυσικά κάθε βράδυ η μάχη κερδίζεται από τον Ρα και έτσι ο ήλιος ξανά ανατέλλει.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ-ΘΕΟΓΟΝΙΑ

Και φυσικά να έρθουμε στα δικά μας, την μυθολογία για την αρχή του κόσμου στην αρχαία Ελλάδα. Εδώ θα αναφερθούμε στην Θεογονία του Ησιόδου και στον Πελασγικό μύθο της δημιουργίας. Ο Ησίοδος στη θεογονία μας λέει πως αρχικά υπήρχε το χάος η γη και ο Έρωτας. Αυτές οι θεότητες δεν είχαν κάποια σχέση μεταξύ τους απλά εμφανίστηκαν η μία μετά την άλλη.  Το χάος αρχικά ήταν το θεοσκότεινο, το άδειο, η απόλυτη σιωπή.  Μέσα από το χάος στο πέρασμα του χρόνου γεννήθηκαν το έρεβος και η νύχτα, αλλά και πάλι βασίλευε σκοτάδι.  Μέχρις ότου ο έρωτας μπαίνει ανάμεσα σε αυτές τις δύο υπάρξεις,  το Έρεβο και τη νύχτα.  Η σχέση αυτή γεννάει τον αιθέρα, ο οποίος ήταν λαμπρός και γέμισε φως το απέραντο χάος.  Η γή τώρα που βρισκόταν μέσα στο χάος καθώς βίωσε την χαρά και το φως του αιθέρα,  γέννησε και αυτή τον  Ουρανό,  ο οποίος ήταν μεγαλύτερος από αυτήν και την εσώκλειε στον θόλο του, τα βουνά και τις θάλασσες.  Και να δούμε λίγο και τον πελασγικό μύθο.  Σύμφωνα με αυτόν στην αρχή υπήρχε και πάλι το χάος από όπου αναδείχθηκε η Ευρυνόμη η θεά των πάντων.  η Ευρυνόμη δημιούργησε από τον βόρειο άνεμο ένα μεγάλο ερπετό,  τον Οφίωνα  και ενώθηκε μαζί του.  Έπειτα μεταμορφώθηκε σε Περιστέρι και γέννησε το αυγό του κόσμου.  Η Ευρυνόμη έδωσε εντολή στον Οφίωνα να τυλιχθεί επτά φορές γύρω από το αυγό.  Όταν αυτό έσπασε από μέσα του βγήκε ότι υπάρχει στο σύμπαν τα αστέρια, ο ήλιος, η σελήνη, οι πλανήτες και όλα τα ζωντανά πλάσματα!

ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ-Η ΑΡΧΗ

Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν οκτώ πλανήτες με σειρά από αυτόν που βρίσκεται πιο κοντά στον ήλιο και καθώς απομακρυνόμαστε από αυτόν να είναι:  Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας,Κρόνος,  Ουρανός και Ποσειδώνας. Και ναί οι πλανήτες είναι 8,  παρόλο που κάποιες φορές από πολλούς μπορούμε να ακούσουμε ότι οι πλανήτες είναι εννιά.  Υπάρχει μία μικρή δόση αλήθειας σε αυτό.  Το 1930 έγινε μία ανακάλυψη,  η ανακάλυψη του πλανήτη Πλούτωνα και καταγράφηκε ως πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.  Μέχρι το 2006 , για περισσότερα από 70 χρόνια,  θεωρούσαμε πως οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 9.  Αυτό βέβαια αλλάζει το 2006 όταν η διεθνής αστρονομική Ένωση διαγράφει τον Πλούτωνα από την λίστα.  Και ο λόγος;  Σύμφωνα με τη διεθνή αστρονομική Ένωση ένα ουράνιο σώμα μπορεί να χαρακτηριστεί ως πλανήτης αν πληρεί  τρία κριτήρια. Πρώτον να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Δεύτερον να έχει επαρκή μάζα προκειμένου με την επίδραση της δικής του βαρύτητας να αποκτήσει ένα σφαιρικό σχήμα και τρίτον να έχει καθαρίσει την περιοχή του απο πλανητικα θραύσματα.  Ο Πλούτωνας την πάτησε στο τελευταίο κριτήριο διότι είναι μέρος της ζώνης του Κάιπερ, μιας περιοχής με μεγάλο σύνολο μικρών σωμάτων.

ΕΡΜΗΣ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Ο Ερμής είναι ο μικρότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος και είναι αυτός που βρίσκεται πλησιέστερα στον ήλιο. Εξαιτίας της μικρής απόστασης από αυτόν η βαρυτική έλξη που αναπτύσσεται είναι πολύ μεγάλη και είναι και ο λόγος που ο Ερμής κινείται τόσο γρήγορα.  Για να καταλάβουμε πόσο γρήγορα κινείται η διάρκεια του έτους στον Ερμή, δηλαδή ο χρόνος που απαιτείται για να κάνει μία ολόκληρη περιφορά γύρω από τον ήλιο, είναι περίπου 88 γήινες ημέρες.  Εντυπωσιακή είναι και η διαφορά θερμοκρασίας που έχει μεταξύ της πλευράς που φωτίζεται από τον ήλιο και της πλευράς που βρίσκεται σε σκιά.  Η πρώτη μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 450 βαθμούς κελσίου ενώ η δεύτερη μέχρι και τους μείον 180 βαθμούς κελσίου.  Η υψηλή αυτή θερμοκρασία δεν οφείλετε μόνο στο γεγονός ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στον ήλιο.  Ένας επίσης βασικός λόγος είναι και η έλλειψη πυκνής ατμόσφαιρας. Αν η ατμόσφαιρα του ήταν πυκνή  θα μπορούσε να κάνει μία μοιρασιά της ηλιακής ενέργειας στην επιφάνεια του πλανήτη και να μην υπάρχει τόσο μεγάλο εύρος διαφοράς στις θερμοκρασίες.  Η  ατμόσφαιρα του έπαιξε καθοριστικό ρόλο και στην εικόνα που έχει επιφάνεια του.  Η ατμόσφαιρα είναι τόσο αραιή που έχουμε ένα μόριο εδώ και ένα παραπέρα.  Συνεπώς όταν κάποιος κομήτης η αστεροειδής κατευθύνεται προς τον Ερμή για πρόσκρουση δεν θα βρεί σχεδόν  καμία αντίσταση και για τον λόγο αυτό η επιφάνεια του έχει τόσους πολλούς και μεγάλους κρατήρες.

ΕΡΜΗΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Ο Ερμής ήταν ο γιος του Δία και της Μαίας.  Η Μαία, να αναφέρουμε πως ήταν μία από τις Πλειάδες τις θυγατέρες του Άτλαντα.  Οι Πλειάδες κόρες είναι αυτές που ο Δίας τις μετέτρεψε σε αστερισμό μαζί με τον κυνηγό ωρίωνα.  Ο Ερμής είναι ο αγγελιοφόρος των θεών της Ελληνικής μυθολογίας.  Από μικρός ήταν πολύ πονηρός και άτακτος, σκεφτείτε πως σε πολύ νεαρή ηλικία έκλεψε τα βόδια του Θεού Απόλλωνα και τα έκρυψε σε μία σπηλιά.  Όταν ο Απόλλωνας το ανακάλυψε, όχι μόνο δεν θύμωσε, αλλά ο Ερμής χαρίζοντας του μία λίρα κατάφερε να τον αγαπήσει όσο κανέναν άλλον γιο του Δία.  Στην ιεραρχία του Ολύμπου δεν έχει υψηλή θέση αλλά είναι από τους πιο αγαπητούς για τους ανθρώπους.  Ήταν θεός με ελαττώματα και προτερήματα,  ανάγκες και ‘θέλω’  κάτι που ακουμπούσε πολύ την ανθρώπινη φύση.  Ο Ερμής μετέφερε την θέληση των θεών στους ανθρώπους.  Ήταν επίσης ο πρώτος δάσκαλος του ανθρώπινου γένους εισήγαγε τα γράμματα και τις τέχνες σε αυτούς.  Θεωρείται επίσης προστάτης των βοσκών και όπως ίσως έχετε προσέξει πολλές φορές για τον λόγο αυτό απεικονίζεται με ένα κριάρι πάνω στους ώμους του.  Και φυσικά είχε την ιδιότητα του ψυχοπομπού, που οδηγούσε δηλαδή τις ψυχές των νεκρών στον Άδη.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Η Αφροδίτη είναι το πιο λαμπρό αντικείμενο του νυχτερινού ουρανού, μετά τον ήλιο φυσικά.  Σίγουρα την έχουμε ακούσει ως Αυγερινό η Αποσπεριτη.  Πολλές φορές την ονομάζουμε και σαν δίδυμο αδερφάκι της γης,  μιας και βρίσκονται κοντά σε μέγεθος και πυκνότητα αλλά τα φυσικά της χαρακτηριστικά είναι πολύ διαφορετικά.  Η Αφροδίτη καλύπτεται από πυκνά σύννεφα τα οποία αποτελούνται από θειικό οξύ και η ατμόσφαιρα της είναι υπερβολικά πυκνή.  Η σύσταση της ατμόσφαιρας της είναι κατά 96,5% διοξείδιο του άνθρακα και 3,5% άζωτο.  Γιατί αναφέρθηκα στη σύσταση της;  Από τα του δικού μας πλανήτη γνωρίζουμε πως το διοξείδιο του άνθρακα είναι υπεύθυνο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου,  δηλαδή είναι υπεύθυνο για το γεγονός ότι η ηλιακή ενέργεια που μεταφέρεται στην επιφάνεια του πλανήτη εγκλωβίζεται σε αυτόν προκαλώντας αύξηση της θερμοκρασίας.  Το εντυπωσιακό με την Αφροδίτη είναι πως παρόλο το γεγονός ότι βρίσκεται μακρύτερα από τον ήλιο σε σχέση με τον Ερμή οι θερμοκρασίες που επικρατούν σε αυτή είναι μεγαλύτερες σε σχέση με αυτές του Ερμή. Όπως αναφέραμε στον Ερμή παρουσιάζονται τεράστιες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ των πλευρών που έχουν μέρα και νύχτα.  Στην Αφροδίτη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εξαιτίας της πολύ πυκνής της ατμόσφαιρας η θερμοτητα που προσλαμβάνει από τον ήλιο διαμοιράζεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια της και σαν αποτέλεσμα να έχει περίπου την ίδια θερμοκρασία σε όλη την επιφάνεια.  Θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 465 βαθμούς κελσίου.  Ένα ακόμα αποτέλεσμα της εξαιρετικά πυκνής της ατμόσφαιρας είναι και οι πιέσεις που επικρατούν στην επιφάνεια της.  Η πίεση εκεί είναι 90 φορές η πίεση που έχουμε στην γη.  Και κάτι τελευταίο και πολύ εντυπωσιακό.  Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης με δεξιόστροφη περιστροφή!  Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μέχρι τώρα κάποια αποδεδειγμένη θεωρία για το συγκεκριμένο φαινόμενο.  Η επικρατέστερη σκέψη όμως είναι πως αρχικά η Αφροδίτη γυρνούσε αριστερόστροφα και εξαιτίας των τριβών που αναπτύχθηκαν μεταξύ αυτής και της πολύ πυκνής της ατμόσφαιρας σιγά-σιγά σταμάτησαν τον πλανήτη και ξεκίνησε να γυρνάει ανάποδα.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Η Αφροδίτη κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία είναι η θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας , της ηδονής και της τεκνοποίησης.  Η ομορφιά της ήταν τόση που μπορούσε εύκολα να δελεάσει  θεούς και ανθρώπους.  Όσον αφορά την γέννηση της θα αναφερθούμε σε δύο μύθους και θα αναφερθούμε και στους δύο διότι η ιστορία του κάθε μύθου της προσδίδει τα χαρακτηριστικά και τις αξίες που αντιπροσωπεύει.  Σύμφωνα με τη θεογονία του Ησίοδου η Αφροδίτη γεννήθηκε όταν ο Κρόνος απέκοψε τα γεννητικά όργανα του πατέρα του, του Ουρανού,  και τα πέταξε στην θάλασσα.  Από τον αφρό που προκλήθηκε γεννήθηκε η θέα, εξ ου και το όνομα της, Αφροδίτη.  Σύμφωνα με την παράδοση του Ησίοδου έχουμε την Αφροδίτη, μία κόρη δίχως μάνα, μία κόρη που ανήκει στην πρώτη γενιά των θεών,  που είναι δηλαδή προγενέστερη του Δία.  Σε αντίθεση τώρα σύμφωνα με την ομηρική παράδοση είναι κόρη του Δία και της Διώνης.  Σε αυτή την περίπτωση έχουμε την Αφροδίτη η οποία πλέον δεν έχει την ανεξαρτησία και τον δυναμισμό του προηγούμενου μύθου μιας και υποτάσσεται σε ένα σύστημα που περιστρέφεται γύρω από τον Δία. Η Ήρα ανάγκασε την Αφροδίτη να παντρευτεί τον Ήφαιστο ο οποίος αν και τρομερά έξυπνος μηχανικός δεν ήταν και η καλύτερη φιγούρα για εξώφυλλο του vogue.  Έτσι λοιπόν η ίδια υπήρξε άπιστη όχι και λίγες φορές.  Η πιο γνωστή της απιστία ήταν με τον Άρη με τον οποίον απέκτησαν τρία παιδιά,  τον Έρωτα, τον Δήμο και τον Φόβο.  Επίσης ήταν ερωμένη του Ποσειδώνα και του Διονύσου.

ΓΗ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Home sweet home!  Σειρά έχει ο μόνος πλανήτης για τον οποίον είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει η ζωή.  Η Γη.  Ο πλανήτης μας σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια όταν το ηλιακό μας σύστημα εγκαταστάθηκε στην περίπου σημερινή του διάταξη.  Αποτελείται από τέσσερα κύρια στρώματα ξεκινώντας από τον πυρήνα στο εσωτερικό της, στη συνέχεια τον εξωτερικό πυρήνα, τον μανδύα και τον φλοιό.  Η ζωή στην Γη έκανε την εμφάνισή της σχετικά γρήγορα και τοποθετείται κάπου ανάμεσα στο χρονικό πλαίσιο του πριν από 3,6 έως 4,3 δισεκατομμύρια χρόνια.  Μόλις ουσιαστικά  το επέτρεψαν οι συνθήκες.  Και με αυτό εννοώ αρχικά την σταθεροποίηση του φλοίου και φυσικά η θερμοκρασία να φτάσει σε επίπεδα που θα επιτρέψει την εμφάνιση του νερού σε υγρή μορφή.  Η επιφάνεια της γης καλύπτεται κατά 70% περίπου από νερό και είναι ο λόγος που κάποιος όταν την δει από ψηλά μπορεί να την αποκαλέσει ως ένα μπλε κομμάτι μάρμαρο.  Η γη έχει έναν δορυφόρο, την σελήνη.  Ο  δορυφόρος αυτός είναι σχετικά μεγάλος με διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από το ένα τέταρτο της γης.  Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ γης και Σελήνης έχουν προκαλέσει το λεγόμενο παλιρροϊκό κλείδωμα δηλαδή η περίοδος που περιστρέφεται είναι τέτοια ώστε να δείχνει πάντα την ίδια της πλευρά σε εμάς.

ΓΗ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Στο επίπεδο της μυθικής Ελληνικής κοσμογονίας,  η Γαία συμβολίζει την υλική πλευρά του κόσμου και όχι την Γη  αυτή καθαυτή.  Οπότε αρχικά εμφανίζεται σαν ένα γήινο στοιχείο από όπου γεννήθηκαν όλα τα υπάρχοντα πάνω στην γη.  Όλα ξεκινούν όμως με το πρώτο κοσμικό ζευγάρι της δημιουργίας το οποίο δεν είναι άλλο από την Γαία  και τον Ουρανό.  Όπως αναγράφεται και στην θεογονία, ο  Ουρανός ήταν ο πατέρας που γονιμοποιεί και η Γαία η μητέρα που γεννάει τα παιδιά της. Η Γαία όμως εκτός από μητέρα των πάντων επι εδάφους θεωρήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και μητέρα του ίδιου του ανθρώπου και έτσι της δόθηκε θεϊκή υπόσταση.  Ήταν το μέρος όπου όλα ξεκινούσαν και όλα τελείωναν.

ΑΡΗΣ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Είναι ο τέταρτος κατά σειρά πλανήτης καθώς απομακρυνόμαστε από τον ήλιο.  Είναι ένα από τα πιο εξερευνημένα σώματα στο ηλιακό μας σύστημα και είναι ο μόνος πλανήτης όπου έχουμε στείλει rover να περιπλανηθούν ώστε να εξερευνήσουν την επιφάνεια του.  Ο Άρης έχει δύο δορυφόρους που περιφέρονται γύρω από αυτόν,  τον Φόβο και τον Δήμο.  Η διάρκεια μιας ημέρας είναι κάτι παραπάνω από 24 ώρες και για να συμπληρώσει μία ολόκληρη περιστροφή γύρω από τον ήλιο χρειάζεται 687 γήινες ημέρες.  Ο πλανήτης αυτός είναι βραχώδεις και η επιφάνεια του έχει αλλοιωθεί από ηφαιστεια, κρούσεις, ανέμους, κίνηση του φίλου και χημικές αντιδράσεις.  Ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι το κόκκινο χρώμα του.  Πολλές φορές θα τον ακούσουμε και ως ο κόκκινος πλανήτης.  Ο λόγος είναι αρκετά απλός.  Το έδαφος του έχει μεγάλες ποσότητες ορυκτού σιδήρου, ο όποιος οξειδώνεται κατά το πέρας των χρόνων και δίνει αυτό το κοκκινωπό χρώμα της σκουριάς.  Αναφορικά με την ατμόσφαιρα του είναι αραιή και κατά βάσιν αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα σε ποσοστό μάλιστα περίπου 96% , από άζωτο και πολύ μικρές ποσότητες οξυγόνου.  Και κάτι τελευταίο,  στην επιφάνεια του πολλές φορές ξεκινούν τόσο ισχυροί άνεμοι που δημιουργούν τέτοια θύελλα σκόνης, η οποία καλύπτει μεγάλο μέρος του πλανήτη και μπορεί να χρειαστούν μέχρι και μήνες ώστε να κατακαθίσει.

ΑΡΗΣ-ΜΥΘΟλΟΓΙΑ

Άρης, ο Θεός του πολέμου!  Και ίσως ο πιο αντιδημοφιλής θεός του Ολύμπου.  Φυσικά αντιλαμβάνεστε το γιατι.  Βασικά του χαρακτηριστικά ήταν η επιθετικότητα και η δίψα για πόλεμο.  Οι πιο συνηθισμένες απεικονίσεις του, τον δείχνουν πάντοτε να κρατάει δόρυ, να φοράει κράνος και φυσικά να είναι φέτες.  Ο Άρης ήταν θεός δεύτερης γενιάς.  Ήταν γιος του Δία και της Ήρας.  Απέκτησε πολλά παιδιά με αρκετές συντρόφους και μάλιστα αρκετά από αυτά έχασαν τη ζωή τους όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τον Ηρακλή,  όταν αυτός εκτελούσε τους διάσημους άθλους του.  Υπάρχει και μία πικάντικη ιστορία εδώ.  Όχι ότι ήταν πρωτότυπο αυτό στον Όλυμπο αλλά τέλος πάντων…  Η Αφροδίτη, η οποία ήταν παντρεμένη με τον Ήφαιστο,  είχε γοητευτεί από τον Άρη.  Όχι και άδικος.  Και όμορφος ήταν και θαρραλέος.  Οπότε λίγο καιρό μετά τον γάμο της ξεκίνησε να βλέπει κρυφά τον Άρη.  Μία μέρα λοιπόν που ο ήλιος περιπλανιόταν με το άρμα του, τους είδε και πήγε κατευθείαν και μετέφερε τα μαντάτα στον Ήφαιστο.  Ο Ήφαιστος όμως πολυμήχανος έστρωσε ένα κρεβάτι και έφτιαξε ένα αόρατο δίχτυ.  Έτσι όταν το παράνομο ζευγάρι ξάπλωσε σε αυτό τους παγίδευσε και φώναξε τους θεούς προκειμένου να τους ντροπιάσει.  Η τιμωρία για τον Άρη ήταν μία προσωρινή αποβολή από τον Όλυμπο.  Ο Άρης ναι μεν ήταν ο Θεός του πολέμου αλλά αντιπροσώπευε την πιο βίαιη και αιματηρή πλευρά του σε αντίθεση ας πούμε με την Αθήνα, η οποία ήταν σοφή και στρατηγική.

ΔΙΑΣ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Προτού αναφερθούμε στα χαρακτηριστικά του πλανήτη ας κάνουμε ένα flashback 400 χρόνια πίσω.  Το 1610 ο Γαλιλαίος στρέφει το τηλεσκόπιο του προς τους ουρανούς.  Μία από τις παρατηρήσεις που κάνει αφορά τον πλανήτη Δία και ποια ήταν αυτή;  Παρατήρησε ότι γύρω από τον Δία υπάρχουν τέσσερα φεγγάρια τα οποία περιστρέφονταν γύρω από αυτόν.  Η σημαντικότητα της παρατήρησης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι βρισκόμαστε στο 1.600 σε μία περίοδο σκοταδισμού που ακόμα θεωρείται πως η γη είναι το κέντρο και όλα περιστρέφονται γύρω από αυτήν.  Συνεπώς η ανακάλυψη του Γαλιλαίου σχετικά με το ότι υπήρχαν κάποια ουράνια σώματα που περιστρέφονται γύρω από κάποιον άλλο πλανήτη  μας βαζει και εμάς σε κάποιον προβληματισμό.  Μήπως δηλαδή και η γη θα μπορούσε να περιστραφεί γύρω από τον ήλιο;  Ο Δίας, ο γίγαντας πλανήτης είναι ο πέμπτος κατά σειρά πλανήτης από τον ήλιο και μακράν ο μεγαλύτερος.  Η μάζα του για να καταλάβουμε είναι μεγαλύτερη από ότι η μάζα όλων των άλλων πλανητών μαζί. Ο Δίας περιστρέφεται αρκετά γρήγορα γύρω από τον εαυτό του.  Ολοκληρώνει μία τέτοια περιφορά κάθε 10 ώρες, δηλαδή το μερόνυχτο του είναι 10 ωρών.  Όμως εξαιτίας της μεγάλης απόστασης του από τον ήλιο για να ολοκληρώσει μία περιφορά γύρω από αυτόν χρειάζονται περίπου 12 γήινα χρόνια.  Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία έχει να κάνει με την επιφάνεια του.  Μόνο στο άκουσμα ΄΄επιφάνεια΄΄ ενός πλανήτη το μυαλό μας δημιουργεί ένα στερεό κομμάτι πάνω στο οποίο θα μπορούσαμε να σταθούμε.  Στον Δία τα πράγματα δεν είναι έτσι.  Ο Δίας είναι ένας αέριος πλανήτης,  αποτελείται κατά βάση από υδρογόνο και ήλιο.  Οπότε δεν έχει στερεή επιφάνεια.  Το εντυπωσιακό με τον Δία είναι τα φεγγάρια του.  Έχει περισσότερους από 60 δορυφόρους με μεγαλύτερους να είναι η Ευρώπη,  η Ιώ, ο Γανυμήδης και η Καλλιστώ.  Η Ευρώπη είναι ίσως το πιο δελεαστικό μέρος για εξερεύνηση μιας και η επιφάνεια της καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα πάγου κάτω από το οποίο υπάρχει ένας θερμός ωκεανός που θα μπορούσε να επιτρέψει τη δημιουργία ζωής.

ΔΙΑΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική θεογονία, ο Δίας είναι ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων.  Ήταν προστάτης των ξένων, προστάτης των όρκων της πόλης.  Είχε στην εποπτεία του τον κόσμο και φρόντιζε για την ευημερία του καθώς προνοούσε για τα πάντα.  Ας κάνουμε ένα flashback και να γνωρίσουμε τους γονείς του.  Ο Κρόνος και η Ρέα ζούσαν ευτυχισμένοι τα πρώτα χρόνια της ζωής τους ως ότου έρχεται η στιγμή που η Ρέα μένει έγκυος. Με το που ανακοινώνει τα νέα στον Κρόνο ο ίδιος χάνει το χρώμα του, όχι από χαρά αλλά από φόβο. Θυμήθηκε έναν χρησμό που του είπε ο πατέρας του πριν πεθάνει.  Ο χρησμός έλεγε πως θα χάσει την κοσμική εξουσία από κάποιο παιδί του.  Μόλις λοιπόν γεννήθηκε η πρωτότοκη κόρη του,  ο Κρόνος αποφάσισε να την καταπιεί προκειμένου να μην κινδυνεύσει από αυτήν.  Το ίδιο συνέβη και στις επόμενες γέννες.  Έτσι λοιπόν κατάπιε στη σειρά την Εστία, την Δήμητρα, την Ήρα, τον Άδη και τον Ποσειδώνα.  Στην τελευταία εγκυμοσύνη της, ο πατέρας της Ουρανός, την συμβουλεύει πώς θα πρέπει να πάει να γεννήσει στην Κρήτη.  Και η Ρέα ακολούθησε την συμβουλή του . Εμπιστεύτηκε το μωρό στις νυμφές και η ίδια επέστρεψε στο παλάτι του Κρόνου.  Κατά την επιστροφή της πήρε μία μεγάλη πέτρα, την τύλιξε με πανιά και την έδωσε στον Κρόνο λέγοντάς του:  ιδού ο γιος σου.  Ο Κρόνος όμως θυμωμένος και ανίδεος με μία κίνηση κατάπιε τον γιο του, όπως νόμιζε. Αλλά ο γιος του ήταν στην Κρήτη και μεγάλωσε με το γάλα της γίδας Αμάλθειας και κάποιους προστάτες να χτυπούν συνεχώς δόρατα και ασπίδες προκειμένου να μην ακουστούν τα κλάματα του μωρού μέχρι το παλάτι του Κρόνου.  Όταν μεγάλωσε σκοπό είχε να πολεμήσει με τους Τιτάνες, που μέχρι τότε είχαν την εξουσία και κυβερνούσαν τον κόσμο.  Αρχικά κατάφερε να ελευθερώσει τους κύκλωπες, οι οποίοι προς ένδειξη ευχαρίστησης του χάρισαν τη βροντή , τον κεραυνό και την αστραπή, όπλα πολύτιμα καθώς έκριναν την μάχη μεταξύ των Ολύμπιων και των τιτάνων.  Μία μάχη που κερδήθηκε έπειτα από 10 χρόνια πολέμου και έτσι ο Δίας ύστερα από αυτήν τη νίκη εγκαθίδρυσε την Βασιλεία του.

ΚΡΟΝΟΣ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Ο Κρόνος είναι ο έκτος κατά σειρά πλανήτης και ο δεύτερος μεγαλύτερος σε μέγεθος,  με τον πρώτο να είναι ο Δίας, όπως αναφέραμε προηγουμένως.  Είναι ένας αέριος πλανήτης δηλαδή αποτελείται κυρίως από αέρια και όπως στην περίπτωση του Δία δεν έχει στέρεο φλοιό.  Επίσης η πυκνότητα του είναι πολύ μικρή, είναι μικρότερη και από την πυκνότητα του νερού.  Αυτό σημαίνει ότι αν είχαμε μία πισίνα τόσο μεγάλη που θα μπορούσε ο Κρόνος να χωρέσει μέσα σε αυτήν τότε αυτός θα επέπλεε.  Εξαιτίας της μεγάλης απόστασης του από τον ήλιο,  ο χρόνος που χρειάζεται για να εκτελέσει μία περιστροφή γύρω από αυτόν είναι περίπου 29 γήινα χρόνια. Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κατά βάση από υδρογόνο και ήλιο και οι άνεμοι που πνέουν εκεί είναι εξαιρετικά έντονη.  Φτάνουν σε ταχύτητα μέχρι και τα 1.800 χιλιόμετρα ανά ώρα.  Και ερχόμαστε στο πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του, οι δακτύλιοι του Κρόνου!  Πρώτος ο Γαλιλαίος το 1610 παρατήρησε τους σχηματισμούς αυτούς οι οποίοι βέβαια με το τηλεσκόπιο που είχε στην διάθεσή του περισσότερο έμοιαζαν με δύο λαβές γύρω από τον πλανήτη παρά με δακτυλίους.  Και 45 χρόνια αργότερα ο αστρονόμος Huygens ήταν αυτός που έκανε λόγο για έναν συμπαγή δακτύλιο γύρω από τον Κρόνο.  Στην πραγματικότητα ο Κρόνος είχε πολλούς δακτυλίους που αποτελούνται από δισεκατομμύρια κομμάτια πετρωμάτων που ποικίλουν σε μέγεθος. Μεγέθη που κυμαίνονται από μέγεθος κόκκου  ζάχαρης μέχρι μέγεθος ενός σπιτιού.  Τα κομμάτια αυτά είναι απομεινάρια είτε από θραύσματα κομητών και αστεροειδών είτε είναι ότι απέμεινε από τη σύνθλιψη δορυφόρων του Κρόνου που τον πλησίασαν αρκετά.  Σε πλάτος τα τρία βασικά τμήματα των δακτυλίων φτάνουν τα 60 χιλιάδες χιλιόμετρα.  Τέλος ο Κρόνος έχει περισσότερους από 60 δορυφόρους,  με μεγαλύτερο τον τιτάνα και ίσως σημαντικότερο τον εγκέλαδο,  μιας και θα μπορούσε να έχει σημάδια εξωγήινης ζωής,  αφού κάτω από την επιφάνεια του που είναι παγωμένη υπάρχει θερμός ωκεανός.  Και μία από τις διαστημικές αποστολές που ακούει στο όνομα Cassini  εντόπισε οργανικές ενώσεις.

ΚΡΟΝΟΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Ο Θεός Κρόνος ήταν από τους αρχαιότερους θεούς της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.  Ήταν ο νεότερος από τους Τιτάνες.  Οι Τιτάνες ήταν παιδιά του Ουρανού και της Γης.  Ο αριθμός των παιδιών τους όμως συνεχώς αυξάνονταν και ο Ουρανός φοβόταν πώς κάποιο από αυτά θα μπορούσε να πάρει τον θρόνο του.  Έτσι λοιπόν γκρέμισε τα παιδιά τους στα τάρταρα,  στα έγκατα της γης.  Η Γή τωρα σαν φιλεύσπλαχνη μάνα μην μπορώντας να αντέξει την θλίψη για την μοίρα των παιδιών της αποφάσισε να φτιάξει ένα δρεπάνι και να το δώσει στον πιο φιλόδοξο γιο, της τον Κρόνο.  Με σκοπό φυσικά να τον βάλει να σκοτώσει τον πατέρα του, τον ουρανό.  Με το δρεπάνι αυτό ο Κρόνος τραυμάτισε τον Ουρανό, από το αίμα του λοιπόν που χύθηκε στη θάλασσα γεννήθηκε η Αφροδίτη, όπως αναφέραμε αρκετά νωρίτερα και από το αίμα που χύθηκε στη στεριά οι ερινύες και άλλες θεότητες αρκετά σκοτεινές.  Έτσι λοιπόν η εξουσία πέρασε στα χέρια Κρόνου και λίγο καιρό μετά παντρεύτηκε την αδερφή του, την τιτανιδα Ρέα.  Η ιστορία από δω και έπειτα είναι γνωστή και την αναφέραμε πριν που μιλήσαμε για τον Δία.  Ο Κρόνος λοιπόν έμελλε να πάθει ότι ακριβώς έπαθε και ο πατέρας του από τον ίδιο.

ΟΥΡΑΝΟΣ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Σε αυτόν τον πλανήτη συμβαίνουν κάποια περίεργα πράγματα!  Αρχικά ανακαλύφθηκε το 1781, όμως  θεωρήθηκε πως είναι κάποιος κομήτης μιας και μέχρι τότε θεωρούνταν πως το ηλιακό μας σύστημα αποτελείται από έξι πλανήτες.  Δυο χρόνια αργότερα το 1783 η κοινότητα καταλήγει στο συμπέρασμα πως το αντικείμενο αυτό ήταν ένας νέος πλανήτης. Ο ουρανός είναι περίπου τέσσερις φορές το μέγεθος της γης,  αν η Γη παραδείγματος χάριν ήταν μήλο, ο ουρανός θα έμοιαζε δίπλα της σαν μπάλα του μπάσκετ.  Εξαιτίας της μεγάλης απόστασης που έχει από τον ήλιο για να εκτελέσει μία ολόκληρη περιφορά γύρω από αυτόν χρειάζεται περίπου 84 γήινα χρόνια.  Είναι ένας παγωμένος γίγαντας πλανήτης.  Το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του αποτελείται από ένα ρευστό από παγωμένα υλικά νερού μεθανίου και αμμωνίας και στο κέντρο του υπάρχει ένας βραχώδης πυρήνας.  Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο και μικρές ποσότητες μεθανίου, στο οποίο οφείλεται και το χαρακτηριστικό του χρώμα. Στην αρχή αναφέραμε πως  στον πλανήτη αυτόν συμβαίνουν κάποια περίεργα πράγματα.  Το πρώτο λοιπόν είναι πως ο άξονας περιστροφής του είναι κεκλιμένος κατά 97,5 μοίρες ως προς το επίπεδο της τροχιάς του.  Δηλαδή η εικόνα της περιστροφής του δεν είναι η κλασσική εικόνα που έχουμε συνηθίσει αλλά μοιάζει σαν να κατρακυλάει μία μπάλα στο πάτωμα.  Και το δεύτερο περίεργο αφορά το μαγνητικό του πεδίο.  Συνήθως το μαγνητικό πεδίο των πλανητών προσανατολίζονται σύμφωνα με τον άξονα περιστροφής τους. Ο ουρανός όμως δεν ψήθηκε.  Ο μαγνητικός άξονας του είναι κεκλιμένος κατά 60 μοίρες περίπου σε σχέση με τον άξονα περιστροφής του και μάλιστα δεν διέρχεται από το κέντρο του πλανήτη.

ΟΥΡΑΝΟΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Ο Ουρανός είναι ένας από τους πρωτόγενους θεούς, ο γηραιότερος των θεών και πρωτότοκος γιος της Γης.  Αποτελεί την προσωποποίηση του ουράνιου θόλου.  Το μέγεθος του ήταν τέτοιο που μπορούσε και  να εσωκλείει στην αγκαλιά του την Γη.  Αυτό οδήγησε στον γάμο τους.  Έναν γάμο που έφερε 18 απογόνους.  Έξι Τιτάνες,  έξι τιτανίδες, τρεις κύκλωπες και τρεις εκατογχειρες. Ο Ουρανός είναι το πρώτο άρρεν στοιχείο της γης.  Η γέννηση του Ουρανού ταυτίστηκε με την ανάδειξη του πνεύματος του ανθρώπου, την γέννηση των επιστημών, των γραμμάτων και των τεχνών.  Και όπως θα έχουμε αντιληφθεί και από όλες τις προηγούμενες αναφορές μας μιλάμε για την αρχή της μυθολογίας. Δηλαδή η σχέση Ουρανού και Γαίας θα μπορούσε να είναι η πρώτη σεζόν της σειράς.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΤΗ

Ένας παγωμένος γίγαντας, σκοτεινός, κρύος και ο πιο απομακρυσμένος πλανήτης από τον ήλιο.  Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία αφορά την ανακάλυψη του. Είναι ο πρώτος πλανήτης που πρώτα η θέση και η ύπαρξη του προβλέφθηκε από μαθηματικούς υπολογισμούς και έπειτα παρατηρήθηκε από τηλεσκόπιο.  Συγκεκριμένα δύο αστρονόμοι ο Αdams και ο Le Verrier  προσπαθούσαν να δώσουν ερμηνεία σε κάποιες ανωμαλίες που παρουσιάζει η τροχιά του ουρανού.  Έτσι το 1846 ο Le Verrier  καταλήγει σε κάποια συμπεράσματα στηριζόμενος στη νευτώνεια θεωρία και έπειτα στρέφει ένα τηλεσκόπιο προς την θέση που του υποδεικνύουν τα αποτελέσματα των εξισώσεων.  Και ήταν εκεί.  Αυτός ο γαλάζιος πλανήτης.  Ο Ποσειδώνας για να εκτελέσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο χρειάζεται περίπου 165 γήινα χρόνια.  Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κυρίως από υδρογόνο,  ήλιο και μεθάνιο και στην ατμόσφαιρα του εμφανίζονται οι ισχυρότεροι άνεμοι του ηλιακού μας συστήματος με ταχύτητες που  μπορούν να ξεπεράσουν τα 2.000 χιλιόμετρα ανά ώρα.  Έχει 14 δορυφόρους και τα ονόματά τους προέρχονται όλα από την ελληνική μυθολογία.  Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του είναι ο Τρίτωνας,  ο οποίος είναι ο μόνος μεγάλος δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος που περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη του σε αντίθετη κατεύθυνση από την περιστροφή του πλανήτη.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας, προστάτης των ναυτικών και των ψαράδων.  Και αφού έχουμε αποκτήσει και μία καλή εικόνα του γενεαλογικού δέντρου,  ήταν γιος του Κρόνου και της Ρέας και τα αδέρφια του ήταν ο Δίας, ο Πλούτωνας, η Ήρα, η Δήμητρα και η Εστία.  Όταν ο Δίας έριξε από τον θρόνο τον πατέρα του, τον Κρόνο,  τα αδέρφια μοίρασαν τον κόσμο.  Σε αυτή την μοιρασιά  λοιπόν ο Ποσειδώνας έγινε ο κύριος των θαλασσών και γενικότερα των υδάτων.  Η μόνιμη κατοικία του ήταν στον βυθό της θάλασσας όπου κατοικούσε σε ένα ολόχρυσο παλάτι μαζί με την γυναίκα του, την Αμφιτρίτη.  Μαζί απέκτησαν πολλά παιδιά ένα εκ των οποίων ήταν ο Τρίτωνας,  το όνομα που αναφέρθηκε προηγουμένως για το μεγαλύτερο δορυφόρο του. Και φυσικά όπως έχουμε δει σε όλες σχεδόν τις απεικονίσεις του εμφανίζεται να κρατάει μία τρίαινα. Η τρίαινα ήταν το όπλο του, με αυτήν μπορούσε να σηκώνει τεράστια κύματα αλλά ταυτόχρονα να τραντάζει και την Γη.